سلامي چو بوي خوش آشنايي

شاعر : حافظ

بدان مردم ديده روشنايي سلامي چو بوي خوش آشنايي
بدان شمع خلوتگه پارسايي درودي چو نور دل پارسايان
دلم خون شد از غصه ساقي کجايي نمي‌بينم از همدمان هيچ بر جاي
فروشند مفتاح مشکل گشايي ز کوي مغان رخ مگردان که آن جا
ز حد مي‌برد شيوه بي‌وفايي عروس جهان گر چه در حد حسن است
نخواهد ز سنگين دلان موميايي دل خسته من گرش همتي هست
که در تابم از دست زهد ريايي مي صوفي افکن کجا مي‌فروشند
که گويي نبوده‌ست خود آشنايي رفيقان چنان عهد صحبت شکستند
بسي پادشايي کنم در گدايي مرا گر تو بگذاري اي نفس طامع
ز همصحبت بد جدايي جدايي بياموزمت کيمياي سعادت
چه داني تو اي بنده کار خدايي مکن حافظ از جور دوران شکايت